'Başlangıç ​​Şirketi Yatırım Elde Etme Stratejileri'ni okuyun.

Yatırım bankacılığı sektöründen Büyük Teknoloji'ye geçiş yaptıktan 20 yıl sonra, yatırım uygulamaları hakkında bir kitabı tekrar açtım. Uzun zaman sonra olmasının getirdiği mutluluk da var, bu tür içerikler de mi vardı acaba diye düşündüren bölümler de çoktu, okuma süreci zevkliydi. Her şeyden önce, başlangıç şirketleri yatırımını kolay anlaşılabilir, samimi bir şekilde anlatmak isteyen yazarın ve editörlerin gayreti hissediliyor, içim ısındi. Ayrıca, nispeten uzun bir iş deneyimine sahip olmama rağmen, ben bu kadar gençleri bilgilendirmek için bu kadar çaba göstermiş miydim diye düşündüm ve kendimden biraz utandım.

KOSDAQ'ta işlem gören orta büyüklükteki şirketler için devlet fonlarının yönetiminden sonra, Microsoft ve Salesforce'da B2B fiyatlandırma, sözleşme, müzakere işleri ağırlıklı olarak yaptığım için, başlangıç şirketlerine yatırım yapmak benim için hala yabancı bir alandı. Singapur'da ağımı genişletirken, Girişimcilik alanında bulunan profesörler, girişimci arkadaşlarım, VC yatırımcıları vb. ile etkileşim fırsatım oldu, ancak onların gerçekte hangi gerçekleri açığa çıkardıklarını bilmiyordum. Sermaye dünyanın her yerinde olduğundan daha yaygın olan Singapur'da, paradoksal olarak diğer finansal ürünler ve yatırım fırsatları bol olduğu için Venture Capital'den ziyade gayrimenkul yatırımı odaklı aile ofislerinin daha baskın olduğu görülüyor. Burada hükümetten de sermaye yönetim kabiliyeti iyi olduğu için erken aşamadaki başlangıç şirketlerine yatırım fazla yapılıyor gibi görünüyor ve bu nedenle uçurumu geçemeyen şirketler de oldukça fazla görünüyor. Kitapta da söylendiği gibi, yalnızca paranın olması yeterli değil.

Ancak yine de, sermayenin mantığı 'yatırım değerinin maksimize edilmesi'dir. Bu, değer maksimizasyonunun öngörülebilir olması durumunda yatırımcı bulmanın burada nispeten kolay olabileceği anlamına da geliyor. Giderek daha fazla sayıda Güney Koreli başlangıç şirketinin küresel pazara açılmayı düşünmesiyle, ben onları nasıl destekleyebilirim? İşte benim okumam burada başladı.

Ümit verici bulduğum bir konu da şuydu. 'Başlangıç şirketlerinin uzun vadeli hedefi, yalnızca hayatta kalmak değil, müşterilerine gerçek değer sağlayarak önemli ölçüde büyümek olmalıdır'. Değer anlamı katılımcılara göre değişiyor. VC'ler veya çoğu yatırımcının bakış açısından, bu para değeridir (genellikle büyüme oranından kaynaklanan gelecek değerden kaynaklanır), bazı danışmanlar için ise büyümeye katkıda bulunma duygusu, kamu kurumlarının bakış açısından ise sanayi ekosistemini genişletmek için bir strateji olabilir. Bu kitap, yatırım elde etme stratejisini tartıştığı için, bu değeri öncelikle bir miktara indirgemeyi seçiyoruz. Ayrıca kitap, yatırım elde etmenin amacını, agresif piyasa ele geçirme için kaynak sağlamak için fon sağlamak olarak görüyor. Ben Microsoft'a ilk katıldığımda, 2005 yılında, bu şirket ve Google büyük ölçekli veri merkezleri inşa etmekteydi. Yatırım analisti bakış açısıyla, o zamanlar operasyonel nakit akışı, piyasa hakimiyeti, satış kar marjı bu kadar gösteren başka bir şirket yoktu ve o beklentiler şu anki hisse senedi fiyatının 20 katından fazlasına ulaşarak gerçekleşti. (Elbette, çeşitli nedenlerle kişisel olarak bu kardan tam olarak yararlanamadım) Ayrıca, bu tür tekel konumu, bu sektörde aşırı yetenek yoğunluğuna da yol açtı.

Ve başlangıç şirketleri olmayan şirketlerin (WeWork gibi) bu trende bindiğini görebiliyoruz, 'tekrarlanabilir ve ölçeklenebilir bir iş modeli bulmak için kurulmuş bir organizasyon' tanımı, bu bağlamda bana yardımcı oldu. Bir iş modelinin bu tanımıyla uyuşup uyuşmadığını incelemek, yatırım yaklaşımının başlangıç noktası olacak gibi görünüyor. Bana garip gelen şey, yatırım firmalarının girişimcinin zihinsel durumunu yönetme konusunda da yer aldığıydı. Bir tür yönetici koçluğu gibi, ben de liderlik koçluğunun organizasyon yönetiminde ne kadar önemli bir etkiye sahip olduğunu deneyimlemiş biri olarak, tecrübesi az olan girişimcilerin ilk kez bir organizasyon kurarken karşılaştıkları gerçek değişim hızını, karar alma sürecindeki çatışmaları vb. düşününce, nicel ölçütlerde görünmeyen bu konu çok önemli olmalı diye düşündüm.

Ayrıca, özellikle IRR'yi önemseyen Singapur veya Londra'da, yatırım süresi uzun olmayacağı için, Güney Kore'den giriş yapan şirketlerin orta vadeli yatırım hedefleri olarak dikkat çekeceğini düşünüyorum. Son aşamaya gelmiş bir şirket veya halka açık şirketler, halihazırda kurumsal yatırım bankacılığının konusu olacak ve bu nedenle, gelecekte yurtdışı pazarlara açılmayı planlayan şirketlerin, iş yükü çok fazla değilse, IR materyallerini ve genel sözleşmeleri önceden bu plana göre düzenlemeleri kötü olmaz. Bu durumda 1,5-3 katını hedefleyeceğiz, ancak yabancı sermayenin seçici davranmaması için önlemler de alınmalıdır. Büyük şirketlerin ve başlangıç şirketlerinin yatırım bakış açıları farklı olduğu için, bu kitapta IR materyalleri oluşturma konusunda çok faydalı rehberler de yer alması güzeldi. Burada Singapur'daki bir VC değerlendirme uzmanı, D-Camp'te sunumları izlediklerinde, yurtdışına gerçekten taşınmayı düşünen şirketlerin sayısının fazla olmadığını görünce, Güney Koreli girişimcilerin sermaye haricinde yurtdışına taşınma konusunda yaşadıkları zorlukların olduğunu düşünüyorum. Market Kurly'den de görülebileceği gibi, buradaki pazarda sınırlı bir faaliyet gösteriyorlar.

Uzun yıllar yurtdışında edindiğim deneyimlerle, Güney Korelilerin iş performanslarını ve kararlılıklarını çokça gördüm ancak pazar uygunluğu ve uyum sağlama yetenekleri nispeten düşük olduğunu sıkça gözlemledim. Bunun kültürlerarası zekâ eksikliğinden mi yoksa ürün geliştirme aşamasında hizmetin hedeflenebilir pazarının Güney Kore ile sınırlı olması nedeniyle mi kaynaklandığını bilmiyorum. Ancak Çin'in büyük BT oyuncularının bile yurtdışında dikkate değer bir başarıya imza atamaması, Asya ile küresel pazar arasındaki farkın kesinlikle mevcut olduğunu gösteriyor. Ancak, Çin ve Güney Kore'nin iç pazar büyüklüğü arasındaki farkı düşünürsek, yerli başlangıç şirketlerinin yurtdışına taşınması er geç kaçınılmaz bir gereklilik haline gelmez mi diye düşünüyorum, ancak bu da doğrulanması gereken bir konu.

Şartname ve sözleşme imzalama konusundaki inceliklere değinilmesi de bu kitabın harika bir yanıydı. Tecrübe kazandıktan sonra öğrenilebilecek bir konu olsa da, deneyimi önceden yaşamak kolay değil. Özellikle müzakere sırasında, baskı altında ihmal edilmesi kolay bir konudur. Son olarak, ESG (etki) yatırımıyla ilgili ele alınması da sevindiriciydi. Gelecekte yardımcı olursam mutlaka bu alana yoğunlaşmak istiyorum. İlk toplantıya yurt dışı seyahat programım nedeniyle katılamadığım için üzüldüm, ancak ikinci toplantıda canlı tartışmaları bekliyorum.